Boléro, M.81

• English
• Nederlands
• Français

Het Pianoconcerto in G groot van Maurice Ravel is een levendig en dynamisch werk, gecomponeerd tussen 1929 en 1931, en het was zijn voorlaatste compositie. Het weerspiegelt zijn liefde voor jazz en Spaanse muziek, die beide zijn stijl in die tijd diepgaand beïnvloedden.

Het concerto werd geschreven in de nasleep van Ravels reis naar de Verenigde Staten, waar hij kennismaakte met jazz - een invloed die vooral duidelijk is in het ritmisch energieke eerste deel. Ravel was oorspronkelijk van plan om het concerto zelf uit te voeren, maar gezondheidsproblemen verhinderden dat. In plaats daarvan werd de première in 1932 gegeven door Marguerite Long, onder leiding van Ravel.

Het concerto wordt alom bewonderd om zijn rijke orkestratie, heldere vorm en het contrast tussen de levendige buitenste delen en de lyrische schoonheid van het centrale Adagio assai. Het openingsdeel Allegramente barst van de ritmische complexiteit, jazzy harmonieën en kleurrijke orkestratie, terwijl het langzame tweede deel een moment van diepe introspectie biedt.

De serene pianomelodie, met zijn lange, vloeiende frasen, staat in schril contrast met de levendige energie eromheen. De finale Presto brengt het concerto tot een spannend en speels einde, waarin Ravels karakteristieke geestigheid en virtuositeit tot uiting komen. Dit concerto belichaamt Ravels genialiteit in het mengen van verschillende muzikale tradities tot een coherent en meeslepend werk, waardoor het een hoeksteen is van de 20e-eeuwse pianoconcerten.

Anekdote

Een interessante anekdote over Ravels Pianoconcert in G-groot gaat over het notoir moeilijke tweede deel, Adagio assai. De lange, vloeiende pianomelodie klinkt moeiteloos, maar Ravel gaf zelf toe dat het hem ontelbare pogingen kostte om het precies goed te krijgen.

Hij zei dat hij het openingsthema “maat voor maat schreef, worstelend bij elke stap”. Ondanks de uitdagingen waarmee hij werd geconfronteerd bij het componeren, is het resultaat een passage van beklijvende schoonheid die volledig organisch en natuurlijk aanvoelt, wat Ravels perfectionisme en genialiteit aantoont.

Ravel en Long maakten de eerste opname van het concerto en maakten een concerttournee door 16 Europese steden met het concerto, waarna ze het uitvoerden in Boston en Philadelphia.