Violin Concerto, Op.64

• English
• Nederlands
• Français

Felix Mendelssohns Vioolconcert in E klein, Op. 64 is een van de meest gevierde en vaakst uitgevoerde vioolconcerten uit de klassieke muziekgeschiedenis. Het werd gecomponeerd tussen 1838 en 1844, is het laatste grote orkestwerk van Mendelssohn en wordt beschouwd als een van zijn grootste prestaties. Het concerto staat bekend om zijn lyrische schoonheid en vernieuwende structuur.

Het week af van de traditie door de solist vrijwel meteen te laten beginnen (Beethovens pianoconcert nr. 4 is een ander beroemd eerder voorbeeld), wat een dringender en boeiender begin creëerde dan de typische lange orkestrale introductie van die tijd.

Mendelssohn schreef het concerto voor zijn goede vriend, de beroemde violist Ferdinand David, die het werk in 1845 in Leipzig in première bracht. Gedurende een aantal jaren verfijnde Mendelssohn het concerto zorgvuldig, waarbij hij vaak advies vroeg aan David om ervoor te zorgen dat het zowel technisch uitdagend als diep expressief zou zijn.

Net als Beethoven besloot Mendelssohn een volledig gecomponeerde cadens in het eerste deel te schrijven, in plaats van de solist te laten improviseren. Dit hielp de naadloze flow van het concerto te behouden en verhoogde de dramatische verbinding tussen solist en orkest.

Vandaag de dag wordt Mendelssohns Vioolconcert beschouwd als een pijler van het vioolrepertoire, bewonderd om zijn elegantie, emotionele diepgang en virtuoze eisen.

Anekdote

Een interessante anekdote over Mendelssohns Vioolconcert in E klein: op een gegeven moment merkte David op een grappige manier op dat Mendelssohn er zo lang over deed om het werk af te maken dat hij het tegen de tijd dat het af was misschien niet meer zou kunnen spelen! Ondanks de lichtvoetige opmerking bracht David het concerto met groot succes in première, wat bewees dat Mendelssohns moeizame inspanningen hun vruchten hadden afgeworpen.